Ανοιχτό καφέ υδατοδιαλυτό αλγινικό νάτριο για τρόφιμα MF (C6H7NaO6)X

Ανοιχτό καφέ αλγινικό νάτριο με MF (C6H7NaO6)X

Το αλγινικό απορροφά γρήγορα το νερό, γεγονός που το καθιστά χρήσιμο ως πρόσθετο σε αφυδατωμένα προϊόντα, όπως βοηθήματα αδυνατίσματος, και στην κατασκευή χαρτιού και υφασμάτων.Χρησιμοποιείται επίσης για αδιαβροχοποίηση και πυρίμαχα υφάσματα, στη βιομηχανία τροφίμων ως πηκτικό για ποτά, παγωτά, καλλυντικά και ως πηκτωματοποιητικό παράγοντα για ζελέ, γνωστό με τον κωδικό Ε401.[8]Το αλγινικό νάτριο αναμιγνύεται με αλεύρι σόγιας για να γίνει ανάλογο του κρέατος.

Το αλγινικό χρησιμοποιείται ως συστατικό σε διάφορα φαρμακευτικά σκευάσματα, όπως το Gaviscon, στο οποίο συνδυάζεται με διττανθρακικά για την αναστολή της γαστροοισοφαγικής παλινδρόμησης.Το αλγινικό νάτριο χρησιμοποιείται ως υλικό δημιουργίας αποτυπωμάτων στην οδοντιατρική, την προσθετική, τη διάσωση και τη δημιουργία θετικών στοιχείων για χύτευση μικρής κλίμακας.

Το αλγινικό νάτριο χρησιμοποιείται στην εκτύπωση αντιδραστικής βαφής και ως πυκνωτικό για αντιδραστικές βαφές στην μεταξοτυπία υφασμάτων.Τα αλγινικά δεν αντιδρούν με αυτές τις βαφές και ξεπλένονται εύκολα, σε αντίθεση με τα παχυντικά με βάση το άμυλο.Χρησιμεύει επίσης ως υλικό για μικροενθυλάκωση.

Το αλγινικό ασβέστιο χρησιμοποιείται σε διαφορετικούς τύπους ιατρικών προϊόντων, συμπεριλαμβανομένων των επιδέσμων δερματικών τραυμάτων για την προώθηση της επούλωσης, και μπορεί να αφαιρεθεί με λιγότερο πόνο από τους συμβατικούς επιδέσμους.

"Αλγινικό" είναι ο όρος που χρησιμοποιείται συνήθως για τα άλατα του αλγινικού οξέος, αλλά μπορεί επίσης να αναφέρεται σε όλα τα παράγωγα του αλγινικού οξέος και του ίδιου του αλγινικού οξέος.Σε ορισμένες δημοσιεύσεις ο όρος «αλγινικό» χρησιμοποιείται αντί για αλγινικό.Το αλγινικό άλας υπάρχει στα κυτταρικά τοιχώματα των καφέ φυκών ως άλατα ασβεστίου, μαγνησίου και νατρίου του αλγινικού οξέος.Ο στόχος της διαδικασίας εκχύλισης είναι να ληφθεί ξηρό, κονιοποιημένο, αλγινικό νάτριο.Τα άλατα ασβεστίου και μαγνησίου δεν διαλύονται στο νερό.το αλάτι νατρίου κάνει.Το σκεπτικό πίσω από την εξαγωγή αλγινικού από τα φύκια είναι να μετατραπούν όλα τα αλγινικά άλατα στο άλας νατρίου, να διαλυθεί σε νερό και να αφαιρεθούν τα υπολείμματα φυκιών με διήθηση.Το αλγινικό πρέπει στη συνέχεια να ανακτηθεί από το υδατικό διάλυμα.Το διάλυμα είναι πολύ αραιό και η εξάτμιση του νερού δεν είναι οικονομική.Υπάρχουν δύο διαφορετικοί τρόποι ανάκτησης του αλγινικού.

Το πρώτο είναι να προσθέσετε οξύ, το οποίο προκαλεί το σχηματισμό αλγινικού οξέος.αυτό δεν διαλύεται στο νερό και το στερεό αλγινικό οξύ διαχωρίζεται από το νερό.Το αλγινικό οξύ διαχωρίζεται ως μαλακό τζελ και μέρος του νερού πρέπει να αφαιρεθεί από αυτό.Αφού γίνει αυτό, προστίθεται αλκοόλη στο αλγινικό οξύ, ακολουθούμενη από ανθρακικό νάτριο που μετατρέπει το αλγινικό οξύ σε αλγινικό νάτριο.Το αλγινικό νάτριο δεν διαλύεται στο μείγμα αλκοόλης και νερού, επομένως μπορεί να διαχωριστεί από το μείγμα, να ξηρανθεί και να αλεσθεί σε κατάλληλο μέγεθος σωματιδίων που εξαρτάται από την ιδιαίτερη εφαρμογή του.

Ο δεύτερος τρόπος ανάκτησης του αλγινικού νατρίου από το αρχικό διάλυμα εκχύλισης είναι η προσθήκη ενός άλατος ασβεστίου.Αυτό προκαλεί το σχηματισμό αλγινικού ασβεστίου με ινώδη υφή.δεν διαλύεται στο νερό και μπορεί να διαχωριστεί από αυτό.Το διαχωρισμένο αλγινικό ασβέστιο εναιωρείται σε νερό και προστίθεται οξύ για να μετατραπεί σε αλγινικό οξύ.Αυτό το ινώδες αλγινικό οξύ διαχωρίζεται εύκολα, τοποθετείται σε αναμικτήρα πλανητικού τύπου με αλκοόλη και ανθρακικό νάτριο προστίθεται σταδιακά στην πάστα μέχρι όλο το αλγινικό οξύ να μετατραπεί σε αλγινικό νάτριο.Η πάστα του αλγινικού νατρίου μερικές φορές εξωθείται σε σφαιρίδια που στη συνέχεια ξηραίνονται και αλέθονται.

Η διαδικασία φαίνεται να είναι απλή, σίγουρα η χημεία είναι απλή: μετατρέψτε τα αδιάλυτα αλγινικά άλατα στα φύκια σε διαλυτό αλγινικό νάτριο.καθιζάνει είτε αλγινικό οξύ είτε αλγινικό ασβέστιο από το διάλυμα εκχυλίσματος αλγινικού νατρίου.μετατρέψτε οποιοδήποτε από αυτά πίσω σε αλγινικό νάτριο, αυτή τη φορά σε ένα μείγμα αλκοόλης και νερού, στο οποίο το άλας νατρίου δεν διαλύεται.

Οι δυσκολίες έγκεινται στον χειρισμό των υλικών που συναντώνται στη διαδικασία, και για να κατανοηθούν αυτά τα προβλήματα απαιτούνται λίγο περισσότερες λεπτομέρειες της διαδικασίας.

Για την εκχύλιση του αλγινικού άλατος, τα φύκια σπάνε σε κομμάτια και αναδεύονται με ζεστό διάλυμα αλκαλίου, συνήθως ανθρακικού νατρίου.Σε διάστημα περίπου δύο ωρών, το αλγινικό διαλύεται ως αλγινικό νάτριο για να δώσει έναν πολύ παχύρρευστο πολτό.Αυτός ο πολτός περιέχει και το μέρος των φυκιών που δεν διαλύεται, κυρίως κυτταρίνη.Αυτό το αδιάλυτο υπόλειμμα πρέπει να αφαιρεθεί από το διάλυμα.Το διάλυμα είναι πολύ παχύρρευστο (ιξώδες) για να φιλτραριστεί και πρέπει να αραιωθεί με πολύ μεγάλη ποσότητα νερού.Μετά την αραίωση, το διάλυμα διοχετεύεται μέσω ενός υφάσματος φίλτρου σε μια πρέσα φίλτρου.Ωστόσο, τα κομμάτια των αδιάλυτων υπολειμμάτων είναι πολύ λεπτά και μπορούν να φράξουν γρήγορα το πανί του φίλτρου.Επομένως, πριν ξεκινήσει η διήθηση, πρέπει να προστεθεί ένα βοήθημα φίλτρου, όπως η γη διατόμων.Αυτό κρατά τα περισσότερα από τα λεπτά σωματίδια μακριά από την επιφάνεια του υφάσματος φίλτρου και διευκολύνει το φιλτράρισμα.Ωστόσο, το βοήθημα φίλτρου είναι ακριβό και μπορεί να συμβάλει σημαντικά στο κόστος.Για να μειωθεί η ποσότητα του βοηθητικού φίλτρου που απαιτείται, ορισμένοι επεξεργαστές πιέζουν αέρα μέσα στο εκχύλισμα καθώς αυτό αραιώνεται με νερό (το εκχύλισμα και το νερό αραίωσης αναμιγνύονται σε έναν εν σειρά αναμικτήρα στον οποίο διοχετεύεται αέρας).Οι λεπτές φυσαλίδες αέρα προσκολλώνται στα σωματίδια των υπολειμμάτων.Το αραιωμένο εκχύλισμα αφήνεται να παραμείνει για αρκετές ώρες ενώ ο αέρας ανεβαίνει προς τα πάνω, παίρνοντας μαζί του τα υπολείμματα σωματιδίων.Αυτό το αφρώδη μίγμα αέρα και υπολειμμάτων αφαιρείται από την κορυφή και το διάλυμα αφαιρείται από τον πυθμένα και αντλείται στο φίλτρο.

Το επόμενο βήμα είναι η καθίζηση του αλγινικού από το διηθημένο διάλυμα, είτε ως αλγινικό οξύ είτε ως αλγινικό ασβέστιο.