CAS 9005-38-3 Αλγινικό νάτριο χύμα για έκδοχα φαρμακευτικών παρασκευασμάτων

Αριθμός CAS 9005-38-3 Αλγινικό νάτριο για πρόσθετες ύλες τροφίμων σε σκόνη

Το αλγινικό νάτριο είναι υποπροϊόν της εξαγωγής ιωδίου και μανιτόλης από φύκια ή σαργάκους. Το ουρονικό οξύ (α-L-γλουρονικό, G) συνδέεται από δεσμούς (1→4).Είναι ένα φυσικό πολυσακχαρίδιο με τη σταθερότηταΤο αλγινικό νάτριο χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία τροφίμων και στους φαρμακευτικούς τομείς.

Αλγινικό νάτριο Το αλγινικό νάτριο είναι διαλυτό στο νερό, αλλά αδιάλυτο σε οργανικούς διαλύτες όπως η αιθανόλη, το χλωροφόρμιο κλπ.Διαλύεται στο νερό για να σχηματίσει ένα ιξώδες υγρό, η τιμή pH του 1% υδατικού διαλύματος είναι 6-8. Όταν το pH = 6-9, η ιξώδες είναι σταθερή, και η ιξώδης μειώνεται όταν θερμαίνεται πάνω από 80 °C. Το αλγινικό νάτριο είναι μη τοξικό, LD50>5000mg/kg.Η επίδραση του χηλικού παράγοντα στις ιδιότητες του αλγινικού νατρίου, έτσι ώστε το αλγινικό νάτριο να μπορεί να σταθεροποιηθεί στο σύστημα.

1. Σύνθεση

Μοριακός τύπος αλγινικού νατρίου: C6H7NaO6, που αποτελείται κυρίως από αλάτι νατρίου αλγινικού οξέος, που αποτελείται από β-D-μανυρονικό οξύ (μονάδα M) και α-L-γλουρονικό οξύ (μονάδα G) που βασίζεται στο β-1,4 - Συπολυμερή συνδεδεμένα με γλυκοσιδικές συνδέσεις και αποτελούμενα από ΓΤ, MM και GG θραύσματα σε διαφορετικές αναλογίες.

2. Μοριακό βάρος

Το μοριακό βάρος του εμπορικού αλγινικού νατρίου είναι συνήθως το ίδιο με αυτό των πολυσακχαριδίων, τα οποία είναι σχετικά διάσπαρτα.το μοριακό βάρος ενός αλγινικού νατρίου αντιπροσωπεύει γενικά τον μέσο όρο όλων των μορίων της ομάδας αυτήςΟι πιο συνηθισμένοι τρόποι έκφρασης του μοριακού βάρους είναι ο αριθμός του μέσου μοριακού βάρους (Mn) και το βάρος του μέσου μοριακού βάρους (Mw).

Στους πολυδιασκορπισμένους μοριακούς πληθυσμούς, Mw> Mn είναι γενικά η περίπτωση. Ο συντελεστής Mw/Mn είναι ο δείκτης διασποράς και το κλασικό εύρος του δείκτη του αλγινικού νατρίου είναι 1,5 έως 2.5Οι πιο συνηθισμένες μέθοδοι για τον προσδιορισμό του μοριακού βάρους είναι οι υπολογισμοί που βασίζονται στις μετρήσεις της εγγενούς ιξώδους και της διάσπασης του φωτός.